Me gjithë analizat e rrezikut të klimës, dialogu me subjektet dhe gjykimi i ekspertëve mund të përmirësojnë të gjitha analizat; gjenerata tjetër e modeleve të klimës do të duhej të ishte më e sofistikuar për të llogaritur më mirë për ndërlikimet e ngrohjes globale
Në vitet e fundit temperaturat rekordthyese dhe moti ekstrem kanë nxjerrë në pah ndikimin dërrmues të emetimeve të gazrave serrë në klimën globale. Për më tepër, kostot e motit ekstrem janë në rritje. Për shembull, pesë nga katastrofat natyrore më të këqija në historinë e Shteteve të Bashkuara të Amerikës kanë ndodhur që nga viti 2005, duke shkaktuar dëme ekonomike që arrijnë në 523 miliardë dollarë në terme të rregulluara nga inflacioni. Ndërkaq vetëm gjatë vitit të fundit SHBA-ja është goditur nga 22 katastrofa të mëdha natyrore.
Mirëpo përkthimi i rezultateve të modeleve të ndryshimit të klimës në ndikime specifike të mundshme dhe vlerësimi i materialitetit financiar të rreziqeve klimatike paraqesin sfida për bizneset dhe investitorët. Marrja e shpejt e të dhënave të klimës të drejtuara nga modeli ka nxitur shqetësime në lidhje me keqpërdorimet e paqëllimta në kontekstin e vendimmarrjes financiare dhe zbulimeve, si dhe në lidhje me keqdeklarimet materiale në raportet financiare dhe shkëlqimin e gjelbër. Këto rreziqe janë veçanërisht problematike në rastin e investimeve kapitale afatgjata në infrastrukturën publike, të cilat shpesh kanë një jetëgjatësi operacionale shumë dekadash.
Nevoja e pjesëmarrësve të tregut financiar për informacionin e klimës ndryshon, si nga pikëpamja e grimcimit të vlerësimit (në lidhje me aktivet specifike ose klasat e aseteve, rajoneve dhe sektorëve) dhe horizonteve kohore. Por është e vështirë të vlerësosh masat për të zbutur ekspozimet ndaj klimës, pa të dhëna specifike mbi performancën e kaluar të entiteteve. Kjo mund të përfshijë mënyrën se si bizneset janë prekur nga katastrofat historike të tilla si përmbytja, koha dhe shkalla gjeografike e rreziqeve dhe ndikimi i tyre, dhe efektiviteti i përshtatjes.
Ndërsa nuk ka një zgjidhje të vetme për të gjitha kur bëhet fjalë për çmimet në rreziqet dhe mundësitë e lidhura me klimën, disa procese kanë përparësi të lartë. Për shembull, standardizimi mund të ndihmojë në shmangien e keqadaptimit ndaj ndryshimeve klimatike duke siguruar zbatimin e qëndrueshëm të grupeve të të dhënave dhe taksonomive, si dhe të zvogëlojë varësinë në rezultatet e modelit të klimës. Zbulimet e standardizuara, specifike gjeografike që lidhen me rreziqet e kredisë do të lejonin gjithashtu vlerësime të krahasueshme të rreziqeve dhe mundësive të lidhura me klimën - dhe ndikimin e tyre të mundshëm.
Një qasje tjetër - analitikë e përmirësuar e rrezikut të klimës - përfshin plotësimin e rezultateve të modelit klimatik me të dhëna specifike të njësisë, duke përfshirë të dhëna të nivelit të aseteve dhe informacione financiare. Një pamje e qartë e pasurive të një njësie ekonomike e bën shumë më të lehtë për të kuptuar ndikimin e mundshëm financiar të efekteve fizike të ndryshimit të klimës. Kjo analizë gjithashtu mund të lehtësojë dialogun me vendimmarrësit për të kuptuar perspektivën e tyre në lidhje me rreziqet klimatike akute dhe kronike me të cilat përballen, dhe mënyrën se si ata i menaxhojnë, monitorojnë dhe zbusin ato.
Krejt në fund, përdorimi i skenarëve të shumtë të klimës u mundëson vendimmarrësve të marrin në konsideratë një gamë më të gjerë të rezultateve të mundshme. Kjo i ndihmon ata të ndërtojnë qëndrueshmëri organizative dhe të identifikojnë rreziqet dhe mundësitë para se të shfaqen, nga ana tjetër duke bërë të mundur një diskutim më produktiv për ndërhyrjet që mund të kërkohen.
Me gjithë analizat e rrezikut të klimës, dialogu me subjektet dhe gjykimi i ekspertëve mund të përmirësojnë të gjitha analizat, gjenerata tjetër e modeleve të klimës do të duhet të jetë më e sofistikuar për të llogaritur më mirë për ndërlikimet e ngrohjes globale. Rreziqet klimatike nuk ndodhin të izoluara ose respektojnë kufijtë sektorialë dhe gjeografikë. Dhe përparimi i mëtejshëm i ndryshimit të klimës mund të shkaktojë ndërvarësi dhe ndërveprime të reja komplekse, që ofruesit e të dhënave nuk janë në gjendje t’i zgjidhin për shkak të natyrës së modeluar ekzistuese.
Modelet jo të ekuilibruara, të cilat supozojnë lidhje më komplekse midis ndryshoreve klimatike, mund të jenë alternativë e vlefshme. Në mënyrë të ngjashme, modelet e vlerësimit të integruar ofrojnë potencialin për të grupuar modele të shumta së bashku, për të kuptuar zinxhirët e ndikimit që bashkohen në sistemet mjedisore, socio-ekonomike dhe klimatike. IAM-i gjithashtu mund të vlerësojë efektet e përpjekjeve për zbutjen e emetimeve të karbonit dhe veprimeve të adaptimit në sistemin klimatik dhe, nga ana tjetër, të vlerësojë efikasitetin e strategjive shoqëruese.
Por modelet jo ekuilibër dhe IAM-i nuk janë ilaç. Për shembull, IAM-i nuk mund të matin dëmin ekonomik të shkaktuar nga ngjarje të caktuara, të tilla si stuhitë e forta, ose të llogarisin kostot që lidhen me përshtatjen.
Për më tepër, modele të tilla zakonisht kalibrohen në ndryshimin e temperaturës mesatare globale. Kjo kufizon njohuritë e tyre në lidhje me ndryshimet në ngjarje ekstreme të tilla si stuhitë dhe përmbytjet, të cilat janë një shqetësim i madh për shumë pjesëmarrës të tregut financiar, përfshirë siguruesit. Për më tepër, modele të tilla si IAM-i janë në thelb komplekse, prodhojnë rezultate të mëdha dhe janë të kushtueshme për t’u ekzekutuar, që do të thotë se shumë nga sfidat me të cilat përballet gjenerata aktuale e modeleve të klimës ka të ngjarë të zbatohen edhe për gjeneratën tjetër.
Aktualisht nuk ka një zgjidhje të përkryer për vlerësimin e efekteve financiare të ndryshimit fizik të klimës, por kjo nuk duhet të jetë një arsyetim për mosveprim. Analizat e përmirësuara të rrezikut të klimës mund të japin një pasqyrë më të qartë se sa e keqe - ose e shtrenjtë - mund të bëhet ngrohja globale për bizneset. Teksa teknologjia do të zhvillohet me shpejtësi për të ndihmuar vlerësimet e rrezikut të klimës së kompanive, gjykimi analitik është i nevojshëm më shumë se kurrë për të interpretuar rezultatet e modelit dhe për të informuar një vendimmarrje më të mirë. Mbi të gjitha, në një fushë që ndryshon shpejt si analitika e rrezikut klimatik, e kaluara ofron vetëm një pamje të ngushtë, afatshkurtër të së ardhmes.
Një qasje e tillë do të ndihmojë gjithashtu për të parandaluar pasojat e padëshiruara dhe keqpërdorimin e rezultateve të modelit klimatik nga pjesëmarrësit e tregut financiar, të cilët gjithnjë e më shumë kanë nevojë të zbulojnë publikisht ekspozimet e tyre ndaj rreziqeve klimatike. Firmat dhe investitorët mund të përgatiten më mirë për një sërë rezultatesh të mundshme në të ardhmen.
Paul Munday është drejtor i asociuar dhe specialist i përshtatjes dhe qëndrueshmërisë së klimës në grupin e financave të qëndrueshme S&P Global Ratings. Michael Wilkins është drejtor menaxhues i grupit të financave të qëndrueshme në S&P Global Ratings.
Ky vështrim është shkruar ekskluzivisht për rrjetin ndërkombëtar të gazetarisë "Project Syndicate", pjesë e të cilit është edhe "Koha Ditore").
