Ndërsa shohim para të ardhmen e sagës “Batman”, bëhet e qartë se përshtatja e Matt Reeves është e pozicionuar për t’i sfiduar tregimet tradicionale rreth heroizmit dhe drejtësisë. Penguini, me motivimet dhe aspiratat e tij unike shoqërore, shërben jo vetëm si një anti-hero, por edhe si një pasqyrë që reflekton luftërat e Batmanit me identitetin dhe njohjen. Ky ndërveprim hedh themelet për një rrëfim që e tejkalon dikotominë e thjeshtë të së mirës dhe të keqes. Në vend të kësaj, ai i fton audiencat të angazhohen me kompleksitetin e dinamikës së klasës dhe pushtetit, duke ngritur pyetje kritike rreth natyrës së korrupsionit dhe kërkimit për t’u pranuar
Arbër Murseli
Në peizazhet e filmave të Batmanit, secila përshtatje sjell dimensione të reja te personazhet dhe motivimet e tyre. Versioni i fundit i “Batmanit”, siç e ka konceptuar Matt Reeves, ofron një portretizim më të bazuar te realiteti, i cili ndryshon nga elementet e stilizuara të filmave të mëparshëm. Brenda këtij kuadri, Penguin shfaqet si një kundërshtar veçanërisht magjepsës. Ndryshe nga Jokeri, kaosi i të cilit shpesh nxjerr në pah luftën morale të Batmanit, karakteri i Penguinit ofron një eksplorim të ndryshëm të njohjes, ambicies dhe korrupsionit. Ndërsa të dy personazhet navigojnë marrëdhënien komplekse të tyre me shoqërinë, implikimet tematike të dinamikës së klasave bëhen gjithnjë e më të theksuara, duke krijuar skenën për një ekzaminim më të thellë të kuptimit të të qenit hero — ose anti-hero — në një botë të përballur me pabarazi.
Penguini shërben si një kundërshtar më tërheqës për këtë përshtatje të Batmanit sesa Joker, mu për faktin se ky version paraqet një portretizim më të bazuar dhe më realist të karakterit sesa filmat e Nolanit. Si Penguini, ashtu dhe Batmani janë të udhëhequr kryesisht nga dëshira për respekt, ani pse atë e arrijnë në mënyra krejtësisht të kundërta. Batmani njihet në mënyrë të paanshme, shihet si një figurë fisnike anonime që lufton korrupsionin, ndërsa Penguin kërkon njohje personale, i identifikuar si një “populist” i korruptuar.
Nëna e Batmanit është e ndjerë, ndërsa nëna e Penguinit ekziston në një gjendje “vegjetative të gjallë”, pothuajse si një kukull. Kjo pasqyron marrëdhëniet e tyre të ndryshme me njohjen (recognition). Batmani e konsideron të pamundur njohjen personale; ai kërkon vlefshmëri nga idealet abstrakte të drejtësisë dhe autoritetit, ngjashëm me një prift. Në të kundërt, Penguini kërkon njohje të rreme; ai mund ta veshë një prostitutë si të jetë nëna e tij dhe t’i thotë, “Të njoh ty” dhe për të, kjo është e mjaftueshme.
Në përgjithësi, Batmani zakonisht vihet në kontrast të drejtpërdrejtë me Joker dhe Two-Face, por Penguini paraqet një kundërshtar më intrigues. Ndërsa Jokeri dhe Two-Face shihen si viktima të traumave që bien nën ndikimin e korrupsionit, Penguini paraqitet si monstrum në mënyrë të qenësishme. Motivimet e tij burojnë jo nga hakmarrja, por nga një dëshirë për pranim si një “njeri i popullit”, i drejtuar nga kërkimi për respekt dhe status. Kjo dëshirë përfaqëson një burim më të thellë të korrupsionit — sociopati të zakonshme — sesa një etje të thjeshtë për hakmarrje.
Ndërsa filmi i parë i Batmanit merret me tema të hakmarrjes, futja e Penguinit në universin e Reeves sugjeron se tregimet e ardhshme do ta trajtojnë luftën e klasave.
Në aspektin e dinamikës së klasave, Penguin është kundërshtar i përsosur për Batmanin. Rrugët e tyre janë tërësisht të kundërta: njëri ngrihet nga kanali në “penthouse”, ndërsa tjetri zbret nga “penthouse” për t’i nxitur masat. Batman “zbret te populli”, ndërsa Penguin ngjitet në shkallë vdekjeje.
Jokeri mund të shërbejë si një kundërshtar për një “Batman me bindje të djathta”, por Penguini është një homolog më i përshtatshëm për një “Batman me bindje të majta”. Jokeri përfaqëson anarkinë, ndërsa Penguini përfaqëson një populizëm të korruptuar. Jokeri shkakton kaos dhe shkatërrim, por Penguin kërkon që ta rivendosë rendin. Ndryshe nga Jokeri, i cili do të nxitonte për t’u rebeluar, Penguini lehtësisht e sheh veten si kryebashkiak.
Batmani i Nolanit është përfaqësues i neokonservatorizmit, ndërsa Batmani i Reeves anon drejt një interpretimi më “komunist”. Dallimi kryesor është se Batmani i Reeves ka forcën për t’u përballur drejtpërdrejt me policinë.
Dyshimi ekziston që Batmani i Reeves është duke shkuar drejt fundit ku përfshihet Gjykata e Bufave, e cila përfundimisht do ta zhvendosë fokusin e fabulës nga një vizion i thjeshtë i Batmanit si thjesht “luftues krimi” në një eksplorim më të nuancuar të çështjeve të klasës, duke i trajtuar kritikat në lidhje me përshkrimin e një heroi që “rrah të varfrit”.
Ndërsa shohim para të ardhmen e sagës “Batman”, bëhet e qartë se përshtatja e Reeves është e pozicionuar për t’i sfiduar tregimet tradicionale rreth heroizmit dhe drejtësisë. Penguini, me motivimet dhe aspiratat e tij unike shoqërore, shërben jo vetëm si një anti-hero, por edhe si një pasqyrë që reflekton luftërat e Batmanit me identitetin dhe njohjen. Ky ndërveprim hedh themelet për një rrëfim që e tejkalon dikotominë e thjeshtë të së mirës dhe të keqes. Në vend të kësaj, ai i fton audiencat të angazhohen me kompleksitetin e dinamikës së klasës dhe pushtetit, duke ngritur pyetje kritike rreth natyrës së korrupsionit dhe kërkimit për t’u pranuar. Duke i dhënë drejtim fabulës drejt temave klasore në vend të luftimit të krimit, “Batmani” i Reeves premton të ofrojë një eksplorim më të pasur dhe më të nuancuar të personazheve të tij, duke e ripërkufizuar përfundimisht kuptimin e të qenit mbrojtës në një shoqëri të papërkryer.
