Kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama, ka mbajtur fjalimin pas homazheve të bëra për shkrimtarin Ismail Kadare.
Për Kadarenë, Rama tha se nuk u laureua me Nobelin për Letërsi, por mbeti në arkivat e Nobelit.
“Nënë Tereza po montohej për një shfaqje sot në darkë. Lëreni aty u thashë, nuk ka më mirë. Askujt nuk i shkonte mendja çka rastësoi këtu enkas për Ismailin dhe më mirë sesa nën hijen e saj, shqiptares që i takon botës, ceremonia e përcjelljes së shqiptarit që i takon botës. Ismaili symbyllur do ndihej i marrë në mbrojtje nga ata që se donin dhe nga ata jo pak që e donin”, u shpreh Rama në nisje të fjalimit.
Para të pranishmëve, Rama tha se Kadareja është shqiptari që i përket botës, duke shtuar si ai "erdhi në këtë botë, shkroi dhe iku".
“Nuk e mori çmimin Nobel por mbeti në arkivat e Nobelit, i vetmi kandidat që ka një dosje letrash anonime nga bashkatdhetarët e tij. Erdhi shkroi dhe iku. Ne i kemi një referim, të respektojmë ikjen duke i dhënë një banesë të fundit ku të mos ndihet i kërcënuar as nga dashuria e pa kërkuar, as nga fqinjësia e padëshiruar që e kishte lemeri, as nga tubimet e fjalimet që i kishte llahtari”, ka thënë ai.
Rama ka shtuar se Kadare meriton të varroset në "banesën e fundit që të jetë vetëm e tij, e jo te dëshmorë
“Ndër të terët them unë, jo më në rolin e pakërkuar në personazhin e novelës por thjesht në zëdhënësin e qeverisë shqiptare, Ismail Kadare e meriton të prehet në një banesë të fundit që te jetë vetëm e tij, jo te dëshmorët. Nuk ishte dëshmor dhe nuk ishte në dëshirën e tij për të rënë dëshmor. Jo bashkë me Naim Frashërin që ishin ndër të paktën që donte dhe respektonte. Nuk na kishte Ismaili t’ja ndalojmë vetminë e tij, për të na thënë atë ‘jo nuk duan e tij’”, ka thënë kryeministri i Shqipërisë.
Ai tha se bashkëshortja e Kadaresë, Helena, kërkoi që vetëm ai të mbante fjalim.
“Kur edhe Helena më çoi fjalë që donte veç fjalën time në këtë funeral, zgjodhi besoj të keqen më të vogël një fjalim të pashmangshëm të rastit nga dikush që nuk flet thjeshtë se ia kërkon detyra, por si dikush që me Ismailin e lidhte kënaqësia e bisedave jo të shpeshta. Ky nder mu bë edhe siklet po aq i rrallë sa dalja në një provim para fytyrës tallëse të Ismailit me tubimet, nderimet, fjalimet”, tha Rama veç të tjerash.
