Para 25 vjetëve, Alban Bujari, fotoreporter i KOHËS Ditore ishte në fillim të karrierës. Por u bë menjëherë ndër personat që më së miri i dokumenti krimet e pushtetit të Sllobdan Millosheviqit në Kosovë.
Fotografitë e tij u bënë referenca për brenda e jashtë vendit për atë që sot konsiderohet fundi i procesit të çlirimit. Për të nuk ka fjalë që mund t’i përshkruajë krimet mizore që i ka parë nga afër.
“Me ju thanë që njeri behët imun, veç ju gënjej. Në pamje të parë mund të dukem që jam imun prej pamjeve të rënda si njerëz pa kokë, pa veshkë, pa zemër, pa sy...Po flas për Reçak. Në Prekaz të djegur, Rugovë të Hasit e tutje. Janë shumë të rënda. Nuk dëshiroj, askujt të ia dëshiroj ato. Normal që lënë trauma, por duhet të vazhdohet të jetohet me to. Të rënda janë krejt, por më së keqi e kam përjetuar Rugovën e Hasit se me është dashtë me shkelë në gjakun e ushtarëve. Atje kemi pas shku me Naser Miftarin dhe Afrim Vitinë. Mendoj që nuk e kanë ditë që jam shqiptar se nuk me kishin lanë me fotografu. Është dashtë me shkelë në gjak të ushtarëve. Me ni atë erë që hala e nij....” ka deklaruar ai.
Sot, 25 vjet në liri, ua sjellim poshtë fotografitë që Bujari ka shkrepur nga parakalimi madhështor i ushtarëve dhe policëve të Kosovës në shënim të Ditës së Çlirimit.
