-
Përktheu:
Flutura Gashi-Mehmeti
- 30 shtator 2024 10:45
- Shpërndaje në:
Partia e Lirisë (EPO) e ekstremit të djathtë në Austri ka fituar për herë të parë zgjedhjet parlamentare atje, mirëpo ajo duhet të kërkojë partner pasi nuk mund ta formojë qeverinë e vetme.
Triumfi i FPO-së euroskeptike dhe miqësore me Rusinë të dielën, ishte një tjetër moment historik në ngritjen e së djathtës së fortë të Evropës.
Duke u përballur me liderin e partisë FPO, Herbert Kickl në një studio televizive pasi dolën rezultatet, drejtuesit e partive të tjera në parlament hodhën poshtë propozimet e tij për formimin e një koalicioni.
FPO përfundoi rreth 2.5 pikë përqindje përpara Partisë Popullore (OVP) konservatore të kancelarit Karl Nehammer. EPO ka marrë 29% të votave që është rezultati i saj më i mirë ndonjëherë, teksa Kickl akuzoi rivalët e tij se kundërshtojnë vullnetin e popullit, raporton Reuters.
"Nesër do të ketë një të hënë blu dhe më pas do të fillojmë ta kthejmë atë 29% në një realitet politik në këtë vend”, u ka thënë Kickl mbështetësve të dielën në mbrëmje, duke ironizuar me faktin se bluja është ngjyra e lidhur me partinë e tij.
Kickl, një figurë provokuese dhe polarizuese, aleate me kryeministrin hungarez, Viktor Orban, ofroi të negocionte me të gjitha palët e tjera në Austri.
Presidenti Alexander Van der Bellen, një ish-udhëheqës i të Gjelbërve që mbikëqyr formimin e qeverive, u kërkoi të gjitha palëve të zhvillonin bisedime.
Fitorja e Kickl ngriti edhe më tej partitë e së djathtës në të gjithë Evropën, ku e djathta ekstreme ka bërë shënuar fitore në shumë vende, përfshirë Holandën, Francën dhe Gjermaninë. Kjo mbështetje në rritje për të djaththën ekstreme mund të nxisë rrezikun e ndarjeve brenda Bashkimit Evropian mbi fushat kryesore të politikave, si mbrojtja e Ukrainës kundër Rusisë.
Megjithatë, këto fitore nuk kanë qenë garanci fuqie për të djathtën ekstreme, pasi partitë e tjera me çdo kusht mundohen t’i mohojnë ato.
“Tubimi Kombëtar” i ekstremit të djathtë të Francës fitoi rundin e parë të zgjedhjeve në qershor, mirëpo partitë më të moderuara hoqën dorë nga kandidatët në rundin e dytë për të ndihmuar kështu të majtën të fitonte shumicën e vendeve.
Në Holandë, nacionalistit Geert Ëilders iu desh të hiqte dorë nga shpresat e tij për të qenë kryeministër pasi doli i pari në zgjedhjet atje, kur rivalët refuzuan të mbështesin një qeveri të udhëhequr prej tij.
